ΦΡΟΣΩ ΧΑΤΟΓΛΟΥ: Τα καλικαντζαράκια ( έμμετρο )

(διασκευή από παραδοσιακούς μύθους)

Πρόσωπα: Γέρος, γριά, Κόρη και καλικαντζαράκια)

ΣΚΗΝΗ ΠΡΩΤΗ

(Βρισκόμαστε στο βάθος της Γης. Στο κέντρο ένας κορμός που οι καλικάντζαροι πριονίζουν τραγουδώντας. Ο κορμός κοντεύει να κοπεί. Την πρώτη στροφή την τραγουδούν όλοι μαζί, τις άλλες τις μοιράζονται )

ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΙ:

Χρίτσι χρίτσι χρίτσι χριτς

Το δέντρο κόβουμε της Γης

Για να τσακιστεί να πέσει

Γιατί έτσι μας αρέσει

Βαθιά βαθιά κάτω στη γη

Όπου άνθρωπος δεν έχει μπει

Ζούνε πλάσματα αστεία

Πονηρά μα και γελοία

Είμαστε καλικαντζάροι

Και το λέμε με καμάρι

Πειραχτήρια διαβολάκια

Με ουρά και κερατάκια

Ζούμε κάτω από τη Γη

Μια υπόγεια ζωή

Είμαστε τρελοπαρέα

Και γι αυτό περνάμε ωραία

Όλη μέρα η Γη γυρίζει

Κι ένα δέντρο τη στηρίζει

Μα εμείς το πελεκάμε

Το τσακίζουμε ,το σπάμε!

Μα λιγάκι πριν να πέσει

Ο κορμός και καταρρεύσει

Λίγο πριν τα Θεοφάνεια

Βγαίνουμε στην επιφάνεια

Σ’ όποιο σπίτι μέσα μπούμε

Τους ανθρώπους τυραννούμε

Ό,τι πιάνουμε το σπάμε

Το διαλάμε, το σκορπάμε

Μπαίνουμε απ’ την καμινάδα

Τρώμε τη μακαρονάδα

Τενεκέδες κοπανάμε

Κουραμπιέδες μασουλάμε.

Μμμμ! Μυρίζω κουραμπιέδες

πεντανόστιμους μεζέδες

Άστε τα πριόνια, πάμε!

Τα Χριστούγεννα γλεντάμε!

(παρατάνε τα πριόνια και φεύγουν αφήνοντας τον κορμό μισοκομένο) 

ΠΡΑΞΗ ΔΕΥΤΕΡΗ

( Σε μια κουζίνα μπαίνουν οι καλικάντζαροι και με φωνές και φασαρία τα κάνουν όλα άνω κάτω)

ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΙ:

Δείτε, έρχεται ένας γέρος

Άστε τα όλα κατά μέρος

Μπρος, τα όργανα όλοι πάρτε

Και στιγμή μη σταματάτε

Με το γέρο θα γελάμε

Κι όταν τα όργανα χτυπάμε

Είτε θέλει, είτε δε θέλει

Θα χορεύει τσιφτετέλι

Κι αν τα πόδια του πονάνε

Κι αν τα κόκαλά του σπάνε

Δεν μπορεί να μη χορεύει

Τούτη η μουσική μαγεύει.

( Οι καλικάντζαροι βαράνε τα ντέφια και τα τύμπανα κρυμμένοι και ο γέρος χοροπηδά αγκομαχώντας και βογκώντας. Μόλις μπαίνει η γριά, τα όργανα σταματούν, σταματά και ο γέρος ξεφυσώντας)

ΓΡΙΑ:

 Πώ πω πω τι συμφορά

Πάει το λάδι, παν τα αβγά

Μα τι κάνεις εδώ πέρα

Μπεκροπίνεις όλη μέρα;

Μωρέ τάχεις κοπανήσει

Και το γλέντι έχεις στήσει;

Άξιος δεν είσαι για δουλειά

Μόνο χορό και τεμπελιά

ΓΕΡΟΣ:

Ουφ, τι έπαθα γριά μου!

Αχ, πονάει η κοιλιά μου

Ντέφια γύρω ακουγόνταν

Και τα πόδια μου κουνιόνταν

Αχ, θα τρελαθώ ο καημένος

Μα δεν είμαι μεθυσμένος

Κάποιοι άλλοι τόχουν κάνει

Και με έχουνε ξεκάνει

Άχου, πόσο υποφέρω

Ποιοι τα κάνανε δεν ξέρω

Άμα όμως τους τσακώσω

Ξύλο πούχω να τους δώσω!

(Ακούγεται ένα φτέρνισμα από τα κρυμμένα καλικαντζαράκια)

Νάτα! Βρε παλιοκαλικαντζάρια

Σκανταλιάρικα σκαθάρια

Τώρα θα σας κανονίσω

Τον ποπό θα σας μαυρίσω

( Ο γέρος και η γριά, αρχίζουν στο ξύλο τα καλικαντζαράκια που τρέχουν να γλυτώσουν)

ΠΡΑΞΗ ΤΡΙΤΗ 

(Οι καλικάντζαροι συναντούν μια κοπέλα. Πετάγονται μπροστά της ξαφνικά και την τρομάζουν)

ΚΑΛΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΙ

Κόρη, κόρη, για πού πας;

Γιατί δε μας χαιρετάς;

ΚΟΡΗ

Για το σπίτι μου πηγαίνω

Βιάζομαι, δεν προλαβαίνω

ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΙ

Θα σε πάρουμε στη γη μας

Για να παντρευτείς μαζί μας

ΚΟΡΗ

Μα… χωρίς το νυφικό

Καλέ πώς θα παντρευτώ;

(Φεύγουν και πριν αυτή μπορέσει να το σκάσει γυρίζουν με ένα νυφικό)

ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΙ

Θα σε πάρουμε στη γη μας

Για να παντρευτείς μαζί μας

ΚΟΡΗ

Α, ωραίο το φουστάνι

Όμως θέλω και στεφάνι…

(φεύγουν και γυρίζουν αμέσως με ένα στεφάνι)

ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΙ

Θα σε πάρουμε στη γη μας

Για να παντρευτείς μαζί μας

(Η κόρη παραγγέλνει διάφορα και οι καλικάντζαροι πάνε κι έρχονται κουβαλώντας τις παραγγελιές της)

ΚΟΡΗ

Ναι, μα θέλω και στολίδια

Αλυσίδες, δαχτυλίδια…

Θέλω… και καλά γοβάκια…

Και …κολιέ και …βραχιολάκια…

Θέλω και …

(Ακούγεται ο κόκορας και οι καλικάντζαροι τρέχουν να φύγουν αλαφιασμένοι.)

ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΙ

Ουιιιι! Βγήκε  ήλιος, Θα μας κάψει

Και φωτιές θα μας ανάψει

Άντε, όλοι σας τροχάδη

Να σωθούμε στο σκοτάδι!

( Η κοπέλλα γελαστή παίρνει τα δώρα και φεύγει)

 

ΠΡΑΞΗ  ΤΕΤΑΡΤΗ

( Πίσω στα βάθη της Γης ο κορμός έχει γίνει πάλι ολόκληρος. Τα καλικαντζαράκια εμφανίζονται άκεφα, με τσιρότα και επίδεσμους.)

ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΙ:

Μέρες δώδεκα γλεντάμε

Κι ύστερα ξαναγυρνάμε

Όταν έρθουνε τα Φώτα

Ο κορμός είναι σαν πρώτα

Κάναμε τις σκανταλιές μας

Κάναμε τις διαβολιές μας

Τώρα πια ξαναγυρνάμε

Στο υπόγειό μας πάμε

Πάμε, ελάτε βρε παιδιά

με κουράγιο στην καρδιά

τον κορμό να πριονίσουμε

και τη Γη να τη γκρεμίσουμε...

Άντε πάλι στα πριόνια

Όπως τόσα τόσα χρόνια

Τώρα όμως μουτρωμένα

Γιατί είμαστε δαρμένα…

(Πριονίζουν και τραγουδούν  όλοι μαζί ξεψυχισμένα)

Χρίτσι χρίτσι χρίτσι χριτς

Το δέντρο κόβουμε της Γης

Για να τσακιστεί να πέσει

Γιατί έτσι μας αρέσει.