ΦΡΟΣΩ ΧΑΤΟΓΛΟΥ: Ο Μαυρούλης ( αντιρατσιστικό)

(Κουκλοθεατρικό, βασισμένο στο παραμύθι της Χέλγκα Γκάλλερ)

Πρόσωπα: Ο Μπαμπάς,Η μαμά , ο Κιτρινούλης,ο Μωβούλης,ο Πρασινούλης,Ο Μαυρούλης,Η Κοκκινούλα,,Το λουλούδι,  Η πεταλούδα,Το μαύρο Κοράκι

                   

                    

                 ΣΚΗΝΗ ΠΡΩΤΗ

(Η φωλιά των πουλιών στο δάσος. Ο μπαμπάς και η μαμά φωνάζουν ένα ένα τα πουλάκια τους)

ΜΠΑΜΠΑΣ: Γυναίκα, μας έχουν τελειώσει οι τροφές. Πρέπει να βγούμε να ψάξουμε γιατί τα πουλάκια μας το βράδυ θα πεινάσουν και δεν θα έχουν να φάνε.      

ΜΑΜΑ: Έχεις δίκιο άντρα μου. Να πάμε. Αχ, ζωή νάχουνε τα πουλάκια μας, τρώνε πάρα πολύ, δεν τα προλαβαίνουμε.  Μα πού είναι τώρα; Κιτρινούλη! Μωβούλη!

ΜΠΑΜΠΑΣ: Πρασινούλη! Μαυρούλη!
(τα πουλιά καταφθάνουν ένα ένα, τελευταίος ο Μαυρούλης)

ΠΟΥΛΑΚΙΑ: Τσιου !Ναι  μπαμπά, ναι μαμά! Τσιου !

ΜΑΜΑ: Ο Μαυρούλης πού είναι;

ΜΑΥΡΟΥΛΗΣ:  ( μιλά με δισταγμό, είναι γεμάτο συμπλέγματα) Εδώ είμαι μαμά…

ΜΠΑΜΠΑΣ: Καλά μου πουλάκια, η μαμά σας κι εγώ θα πάμε να βρούμε σκουληκάκια και σποράκια για να φάμε το βράδυ. Θα μείνετε για λίγο μόνα σας.

ΜΑΜΑ: Θυμάστε τι έχουμε πει; Να είστε αγαπημένα, να μη μαλώνετε.

ΠΟΥΛΑΚΙΑ: Ναι μαμά, ναι μπαμπά… Δε θα μαλώνουμε.

ΜΠΑΜΠΑΣ: Ωραία λοιπόν. Εμείς πάμε. Να μην απομακρυνθείτε από τη φωλιά, εντάξει;

ΜΑΜΑ: Να προσέχετε!

(Η μαμά και ο μπαμπάς φεύγουν και τα πουλάκια αρχίζουν τη φασαρία)

ΚΙΤΡΙΝΟΥΛΗΣ: Παιδιά, ελάτε να κοροϊδέψουμε το Μαυρούλη

ΠΟΥΛΙΑ: Ναι, ναι!

Μαυρούλη, Μαυρούλη είσαι σαν τα μούρα!

Μαυρούλη, Μαυρούλη, είσαι σα μουτζούρα!

Χα! Χα! Τσιου

ΜΑΥΡΟΎΛΗΣ: Μα, γιατί με κοροϊδεύετε;

ΜΩΒΟΥΛΗΣ: Kακομοίρη, είναι χρώμα αυτό που έχεις; Μαύρο! Μπλιαχ! Κοίτα εμείς, φωτεινά και όμορφα χρώματα που έχουμε!

ΚΙΤΡΙΝΟΥΛΗΣ: ΄Άντε, πάμε να παίξουμε!

ΠΟΥΛΙΑ: Ναι, πάμε! Τσίου!

ΜΑΥΡΟΥΛΗΣ: Εμένα; Πάλι δε θα με παίξετε; Μόνο μου θα με αφήσετε;

ΠΡΑΣΙΝΟΥΛΗΣ: Με το χρώμα που έχεις μας χαλάς το κέφι. Δε σε θέλουμε! Πάμε παιδιά!

(Τα πουλιά φεύγουν. Ο Μαυρούλης μονολογεί)

ΜΑΥΡΟΥΛΗΣ: Αχ…Να μπορούσα να αλλάξω χρώμα… Να είχα κι εγώ ένα λαμπερό χρώμα σαν τα άλλα πουλιά. Τι άτυχος που είμαι να γεννηθώ μαύρος. Τι δυστυχισμένος!

(Μπαίνει η Κοκκινούλα)

ΚΟΚΚΙΝΟΥΛΑ: Γειά σου Μαυρούλη…  Πού είναι τα αδέρφια σου; Ήρθα να παίξουμε.

ΜΑΥΡΟΥΛΗΣ: Έφυγαν. Μπορούμε όμως να παίξουμε μαζί αν θες Κοκκινούλα.

ΚΟΚΚΙΝΟΥΛΑ: Χμμ, άσε καλύτερα… Ξέρεις…

ΜΑΥΡΟΥΛΗΣ : Ναι, ξέρω… Το χρώμα μου δε σου αρέσει…

ΚΟΚΚΙΝΟΥΛΑ: Ναι, πώς να στο πω; Το μαύρο είναι μίζερο. Είναι μουντό. Με κάνει να πλήττω, να βαριέμαι, κατάλαβες;  Πάω να βρω τα αδέρφια σου. Θα είναι στη βελανιδιά μάλλον…Γειά!

ΜΑΥΡΟΥΛΗΣ: Μα, στάσου, Κοκκινούλα… Στάσου! Μη φεύγεις!

(΄Εχει ήδη φύγει) Αχ, τι ζωή είναι αυτή; Να μη με θέλει κανείς; Μόνος μου θα ζήσω; Το αποφάσισα! Θα αλλάξω χρώμα! Θα βρω τον τρόπο να αλλάξω χρώμα!
ΚΟΡΑΚΙ: Ε Γειά σου Μαυρούλη! Μόνος σου είσαι;
ΜΑΥΡΟΥΛΗΣ:Αχ κύριε Κόρακα, πάντα μόνος μου είμαι. Με τέτοιο χρώμα...
ΚΟΡΑΚΙ: Γιατί; Δεν κατάλαβα, τι έχει το χρώμα σου; Μαύρο, λαμπερό, έντονο...
ΜΑΥΡΟΥΛΗΣ: Το λες αυτό κυρ Κόρακα γιατί κι εσύ είσαι μαύρος. Κανείς άλλος όμως δεν με δέχεται με αυτό το μουντό χρώμα... Όλοι με αποφεύγουν, κανείς δεν με παίζει... Αποφάσισα λοιπόν να αλλάξω χρώμα!
ΚΟΡΑΚΙ: Ε, δεν είμαστε καλά! Να αλλάξεις αυτό το τέλειο, το μοναδικό χρώμα;
ΜΑΥΡΟΥΛΗΣ: Ε , είδες; Κι εσύ  το λες μοναδικό. Μοναδικό και μοναχικό.. Βαρέθηκα νά είμαι μοναδικός και μόνος , θα πάω να αλλάξω χρώμα!
ΚΟΡΑΚΙ: Ε, τι να σου πω; Καλή τύχη! Εγώ είμαι περήφανος για το χρώμα μου και δεν το αλλάζω με τίποτα!

ΣΚΗΝΗ ΔΕΥΤΕΡΗ     
                                             

(Στο λιβάδι με τα λουλούδια και τις πεταλούδες. Σε μιαν άκρη είναι κάποια κουτιά με χρώματα)

ΜΑΥΡΟΥΛΗΣ: Ω! Τα λουλούδια και οι πεταλούδες έχουν υπέροχα χρώματα. Έτσι θα γίνω κι εγώ! Θα βάλω πολλά χρώματα πάνω μου και τότε όλοι θα με παίζουν και θα με αγαπούν. Μπα; Τι είναι εκείνα εκεί; Μπογές; Κάποιος άνθρωπος θα τα άφησε. Τι τυχερός που είμαι! Θα πασαλειφτώ με τα χρώματα αυτά και θα αλλάξει όλη μου η εμφάνιση και η ζωή μου θα γίνει καλύτερη! 

(Πάει να πάρει ένα κουτί και να το ρίξει πάνω του. Ένα λουλούδι τον σταματά)

ΛΟΥΛΟΥΔΙ: Ε! Στάσου! Μαυρούλη! Τι πας να κάνεις;

ΜΑΥΡΟΥΛΗΣ: Α, γειά σου λουλουδάκι. Αποφάσισα να αλλάξω χρώμα.

ΛΟΥΛΟΥΔΙ: Μα, γιατί;

ΜΑΥΡΟΥΛΗΣ: Γιατί όλοι με κοροϊδεύουν και δε με παίζουν επειδή είμαι μαύρος.

ΛΟΥΛΟΥΔΙ: Μα, το μαύρο είναι κι αυτό ένα χρώμα όπως όλα τα άλλα. Εμένα μου αρέσει πολύ. Είναι σα βελούδο, είναι τρυφερό..

ΜΑΥΡΟΥΛΗΣ: Σ’ ευχαριστώ λουλουδάκι. Πρώτη φορά μου λένε καλά λόγια. Όμως τα αδέρφια μου δεν πρόκειται να με παίξουν αν μείνω μαύρος. Γι αυτό θα αλλάξω χρώμα.

ΛΟΥΛΟΥΔΙ: Στάσου! Δεν γίνεται αυτό! Ο καθένας γεννιέται με το δικό του χρώμα. Δεν μπορείς και δεν πρέπει να το αλλάξεις. Θα είσαι γελοίος.

ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ: Καλά σου λέει το λουλούδι Μαυρούλη. Κράτα το χρώμα σου, είναι πολύ όμορφο. Είναι σπάνιο και ξεχωριστό. Εμείς οι πεταλούδες λατρεύουμε το μαύρο χρώμα στα φτερά μας.

ΜΑΥΡΟΥΛΗΣ:Είστε πολύ καλοί, σας ευχαριστώ! Όμως, κοίτα τι όμορφα χρώματα έχετε εσείς. Γιατί εγώ να είμαι μουτζούρης;;; Το αποφάσισα! Θα πάρω αυτή την κόκκινη μπογιά και ...

( Μπαίνει το Κοράκι χαρούμενο)
ΚΟΡΑΚΙ: Ε Μαυρούλη! Σούχω  νέα! Πιάσανε τα αδέρφια σου! Ένας άνθρωπος, τον είδα που  τα έβαλε μέσα σε κλουβί!
ΜΑΥΡΟΥΛΗΣ: Αχ τι συμφορά! Τρέχω! Πάω να τους σώσω!
ΚΟΡΑΚΙ: Μα τι κάνεις; Δεν χαίρεσαι; Αυτοί σε κοροϊδεύουν κι εσύ πας να τους βοηθήσεις; Άσε τους να τιμωρηθούν.
ΜΑΥΡΟΥΛΗΣ: Τι λές Κοράκι; αδέρφια μου είναι. Τι κι αν με κοροϊδεύουν, εγώ τους αγαπάω και θα τους σώσω! Τρέχω!
ΛΟΥΛΟΥΔΙ: Αχ, τι γενναίο παιδί!
ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ: Ναι, τι μεγαλόψυχο! Καλή τύχη Μαυρούλη! Πρόσεχε!

ΣΚΗΝΗ ΤΡΙΤΗ

( Τα πουλιά όλα είναι μέσα σε ένα κλουβί. Φωνάζουν και τσακώνονται στριμωγμένα το ένα πάνω στο άλλο)

ΚΙΤΡΙΝΟΥΛΗΣ: Α, φύγε από το κεφάλι μου, θα μου κάνεις καρούμπαλο!

ΜΩΒΟΥΛΗΣ: Εσύ κάθεσαι πάνω στη μύτη μου και θα με σκάσεις. Φύγε παραπέρα!

ΠΡΑΣΙΝΟΥΛΗΣ: Μου πατάτε την κοιλιά, ξεκουμπιστείτε από πάνω μου κι οι δυο σας!

ΚΟΚΚΙΝΟΥΛΑ: Ω, σταματήστε! Η κατάσταση είναι σοβαρή κι εσείς κάθεστε και τσακώνεστε ανόητοι! Εξ αιτίας σας βρισκόμαστε εδώ! Εγώ σας είπα να φύγουμε από τη βελανιδιά κι εσείς δεν ακούγατε!

ΜΩΒΟΥΛΗΣ: Φωνάξτε! Βοήθεια! Τσιου!

ΟΛΟΙ: Βοήθεια! Τσιου!

(Ακούγεται η φωνή του Μαυρούλη)

ΜΑΥΡΟΥΛΗΣ: Έρχομαι αδερφάκια μου, έρχομαι, πού είστε;
ΠΡΑΣΙΝΟΥΛΗΣ: Παιδιά, ακούσατε ό,τι άκουσα; Η φωνή του Μαυρούλη είναι;

ΟΛΟΙ: Ναι, ναι! Εδώ, εδώ Μαυρούλη, στο κλουβί!

(Μπαίνει ο Μαυρούλης)

ΜΑΥΡΟΥΛΗΣ: Αχ,, αδερφάκια, Κοκκινούλα! Τι πάθατε;

ΚΙΤΡΙΝΟΥΛΗΣ:  Μας έκλεισε ένας άνθρωπος στο κλουβί. Κι έχω κι αυτόν εδώ να μου ζουλάει την κοιλιά…

ΠΡΑΣΙΝΟΥΛΗΣ: Εσύ με στριμώχνεις , θα με σκάσεις…

ΜΑΥΡΟΥΛΗΣ: Σσσς, ησυχάστε! Μην κάνετε φασαρία και μας πάρουν είδηση οι άνθρωποι. Πρέπει να βρω από πού ανοίγει το κλουβί και να σας ελευθερώσω.

ΚΟΚΚΙΝΟΥΛΑ: Ναι, ησυχάστε. Αν δουν τον Μαυρούλη θα τον φυλακίσουν κι αυτόν.

ΜΑΥΡΟΥΛΗΣ: Ευτυχώς είναι σκοτεινά. Θυμάστε που με κοροϊδεύατε;  Με το μαύρο μου χρώμα δεν μπορούν να με διακρίνουν… Μα πού είναι ο σύρτης του κλουβιού; Χμμμ… Ά, νάτο! Εδώ είναι! Ορίστε! Είστε ελεύθεροι!

(Τα Πουλιά στριμώχνονται και τσακώνονται ποιο θα βγει πρώτο)

ΠΡΑΣΙΝΟΥΛΗΣ: Εγώ θα βγω πρώτος!

ΚΙΤΡΙΝΟΥΛΗΣ: Τι μας λες; Κάντε πέρα, εγώ θα βγω πρώτος!

ΚΟΚΚΙΝΟΥΛΑ: Σταματήστε, κάντε πέρα να περάσω!

ΜΩΒΟΥΛΗΣ: Μη σπρώχνετε βρε παιδιά! Θα με λυώσετε!

ΣΚΗΝΗ ΤΕΤΑΡΤΗ

( Στη φωλιά  οι γονείς τους ανησυχούν )

ΜΑΜΑ: Αχ άντρα μου, κάτι έπαθαν τα παιδιά μας, δεν γύρισαν ακόμα...
ΜΠΑΜΠΑΣ: Ησύχασε γυναίκα, θα ξεχάστηκαν με το παιχνίδι... Θάρθουν.. Να... κάτι ακούω

( Έρχονται τα πουλάκια)
ΠΡΑΣΙΝΟΥΛΗΣ: Μαμά, μπαμπά! Ήρθαμε!
ΜΑΜΑ: Παιδιά μου, τι πάθατε; Αχ, πόσο τρόμαξα!

ΚΙΤΡΙΝΟΥΛΗΣ: Μαμά, μπαμπά, μας έκλεισε ένας άνθρωπος σε κλουβί.

ΜΩΒΟΥΛΗΣ: Μας έπιασε εκεί που παίζαμε στη βελανιδιά.

ΠΡΑΣΙΝΟΥΛΗΣ: Και ήρθε ο Μαυρούλης και μας ελευθέρωσε!

ΚΟΚΚΙΝΟΥΛΑ: Αχ, τι ήρωας! Τι γενναίος!

ΜΠΑΜΠΑΣ: Μαυρούλη παιδί μου, συγχαρητήρια!  Τους έσωσες τη ζωή!

ΜΑΜΑ: Είμαι τόσο περήφανη για σένα παιδί μου!

ΜΑΥΡΟΥΛΗΣ: Μα, δεν έκανα και τίποτα σπουδαίο!

ΚΙΤΡΙΝΟΥΛΗΣ: Εμείς σε κοροϊδεύαμε κι εσύ μας έσωσες! Είσαι τόσο καλός!

ΜΩΒΟΥΛΗΣ: Σου ζητάμε συγγνώμη Μαυρούλη!

ΠΡΑΣΙΝΟΥΛΗΣ: Ήμασταν τόσο ανόητοι να σε κοροϊδεύουμε για το χρώμα σου!

ΚΟΚΚΙΝΟΥΛΑ: Το υπέροχο μαύρο χρώμα σου! Δυνατό και μοναδικό σαν κι εσένα!

ΜΑΥΡΟΥΛΗΣ: Ω, σας ευχαριστώ… Δηλαδή, τώρα πια δεν θα με κοροϊδεύετε; Θα με παίζετε;

ΚΟΚΚΙΝΟΥΛΑ: Μα ,τι λες; Είσαι ο ήρωάς μας… Και βέβαια θα σε παίζουμε.

ΜΑΥΡΟΥΛΗΣ: Ανυπομονώ να έρθει η αυριανή μέρα για να παίξουμε όλοι μαζί! Τσιου!

ΚΟΚΚΙΝΟΥΛΑ:  Μαυρούλη! Για κοίτα, τα χρώματά μας ταιριάζουν πολύ, δε νομίζεις; Κόκκινο και Μαυρο!
ΜΠΑΜΠΑΣ: Άντε, ελάτε όλοι τώρα να φάμε τα σκουληκάκια που σας φέραμε!
ΜΑΥΡΟΥΛΗΣ: Θα κάνουμε γλέντι τρικούβερτο!!
ΚΙΤΡΙΝΟΥΛΗΣ: Τρικούβερτο; Γιατί, τι τις θέλουμε τις τρεις κουβέρτες;  Θα κοιμηθούμε;;

(Γελούν και τσιουρίζουν)