ΦΡΟΣΩ ΧΑΤΟΓΛΟΥ: Το αλφάβητο του Κρυφού Σχολειού

Τα ποιήματα μπορούν να δραματοποιηθούν όχι μόνο επετειακά, αλλά και σε κάθε περίπτωση που θα χρειαστεί να εξοικειωθούν τα παιδιά με τα γράμματα και τη χρήση τους.

 Συγκεντρωμένα γύρω από τον παπαΔάσκαλο τα παιδιά κρατούν στο χέρι τα πινακάκια τους και ένα ένα παρουσιάζει το γράμμα που προτιμά.

Μπορούμε να φτιάξουμε "πινακάκια" από μαύρο χαρτόνι και πλαίσιο γύρω γύρω, όπου να γράφεται το γράμμα- ή τα γράμματα- του εκάστοτε ποιήματος. Ή μπορεί να υπάρχει ένα κανονικό πινακάκι , στο οποίο καθένας που σηκώνεται για να πει το ποίημά του να γράφει το γράμμα του, ή και λέξεις από το ποίημά του)


ΠΑΠΑ-ΔΑΣΚΑΛΟΣ

Ακούστε με παιδιά μου

καλά, τι θα σας πώ:

τα γράμματα να μάθετε,

είναι σημαντικό.

Το ένα δίπλα στο άλλο

μεγάλα και μικρά

χιλιάδες λέξεις φτιάχνουν

βαλμένα στη σειρά

Με άλφα και με βήτα

με γάμα και με ό

ορίστε, ξεπροβάλλει

μπροστά μας ένα;

( λέγοντάς τα σημειώνει τα γράμματα ΑΒΓΟ στον πίνακα και τα παιδιά απαντούν:)

 -Αβγό!

Με γράμματα θα γράψω,

με γράμματα θα πω

τι σκέφτομαι, τι βλέπω,

τι νιώθω, τι ζητώ.

Και τώρα σας ρωτάω:

"Ποιο γράμμα προτιμάτε;"

κι εσείς με τη σειρά σας,
παιδιά, μου απαντάτε.

Α- ΟΠΩΣ ΑΓΑΠΗ

Εγώ απ’ το αλφάβητο

διαλέγω αυτό που αρχίζει:
το Άλφα που η Αλήθεια του
τόσα πολλά αξίζει.

Από άλφα  ο αδερφός

που σου κρατά το χέρι
και αν κοιτάξετε ψηλά
από άλφα και το αστέρι.

Μα μία λέξη εγώ κρατώ

στου νου μου το ντουλάπι,
που από άλφα αρχινά:
είναι η λέξη Αγάπη!

Δ- ΟΠΩΣ ΔΙΝΩ

Από τα γράμματα λοιπόν

το Δέλτα εγώ θα γράψω
και γύρω από το τρίγωνο
λεξούλες θα αραδιάσω.

Στη μια γωνίτσα βάζω εδώ

πρώτα το ρήμα Δίνω
όταν ανοίγει η καρδιά
κι εσύ να μπεις αφήνω

Στην άλλη άκρη το θάνατο

του Διάκου τον αντρίκιο
Στην τρίτη άκρη βρίσκεται
περήφανο το Δίκιο

Ε- ΟΠΩΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Απ’ όλα τα άλλα γράμματα

το Έψιλον μ’ αρέσει
στην Ευτυχία είναι μπροστά,
στη λεβεντιά στη μέση.

Γιατί από το Έψιλον

όλα τα ωραία αρχίζουν:        
Ελευθερία! Επανάσταση!
που Ελλάδα μου θυμίζουν.

Κι είναι ακόμη κι άλλα δυο:

Ειρήνη και Ελπίδα,
που στο σκοτάδι της καρδιάς
στέλνουν μια ηλιαχτίδα

Ζ- ΟΠΩΣ ΖΩΗ

Ζήτα, ωμέγα, ήτα

η πολύτιμη Ζωή
είναι μια μικρούλα λέξη
πούχει νόημα βαθύ.

Κρύβεται στο πρώτο κλάμα

του μωρού σαν γεννηθεί
και στη ήλιου το ταξίδι
που αρχινά κάθε πρωί.

Της Ζωής το μεγαλείο

τραγουδήσανε θαρρώ
κι οι Σουλιώτισσες μανάδες
στου Ζαλόγγου το χορό

ΤΑ " Ι" ΤΟΥ ΑΝΟΡΘΟΓΡΑΦΟΥ

Το γράμμα γιώτα είναι εύκολο

στον... Ήλιο; ..τον Ηλία;
και μες στη μέση βρίσκεται
θαρρώ στη λέξη... θεία;

Τέλεια όλα τα έγραψα!

Πώς; Τι; Έκανα λάθη;
Πω πω μπελάδες με τα «ι»
Αμάν, τι έχω πάθει!

Με τι γράφω το ύφασμα;

 την Εικόνα , τον ιβίσκο;
Α, ως εδώ, τα παρατώ
ένα σωστό δε βρίσκω.

Μ- ΟΠΩΣ ΜΑΖΙ

Το μι εγώ το προτιμώ

πούχει η λέξη Μάνα,
η μαργαρίτα κι η μυρτιά
Μ’ αρέσει αυτό το γράμμα.

Από Μι το Μεσολόγγι,

ο ηρωικός μας τόπος,
το ΜΑΖΙ όλοι στη μάχη-
αυτός είναι μόνο ο τρόπος.

Ό,τι ο ένας δεν μπορεί

ΜΑΖΙ όλοι μπορούμε
κι ό,τι μας καίει και μας πονεί
ΜΑΖΙ το ξεπερνούμε!

Ξ - ΟΠΩΣ ...Ξ ΟΥ!

Γράμμα και επιφώνημα
Ξού! διώχνει με μανία
Ξού! στη μαυρίλα, τη σκλαβιά
την κάθε  τυραννία

Μέσα στο Έξω είναι το ξι

γιατί θέλει να φύγουν
τα βάσανα που ένα λαό
χρόνια πολλά τον πνίγουν

Αχ να πω- όπως όταν παίζω-
Φτού, Ξελευτερία!

Και να νιώσω την καρδιά μου
να πετά από ευτυχία…

Ο - ΟΠΩΣ ΟΝΕΙΡΟ

Άμα τα χέρια δώσουμε

ο ένας με τον άλλο
θα φτιάξουμε το όμικρον,
ένα κύκλο μεγάλο.

Το Όνειρό μου είναι αυτό

να ζήσω στην ειρήνη
να παίζω και να χαίρομαι
Αλήθεια, αχ, να γίνει!

Είναι το όμικρον κενό

και άδειο μες στη μέση
μα στο ΄Ονειρό μου εγώ ποθώ
ο κόσμος να χωρέσει.

 Π- ΟΠΩΣ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ

Εγώ το Πι θα διάλεγα

για τη γλυκιά Πατρίδα
που  στ’ όνειρό μου λεύτερη
πως ήτανε την είδα.

Υπάρχουν άσχημα πολλά

που στην αρχή έχουν Πι:
ο Πόλεμος, ο Πόνος
κι η Πείνα η φρικτή.

Αλλά υπάρχουν κι όμορφα,

σας λέω την αλήθεια:
είναι το Πάσχα, η Παναγιά
μα και τα παραμύθια.

 ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΕΙΝΑΣΜΕΝΟΥ

Μήπως το Γάμα να έλεγα

που αρχίζει και το γάλα
μα στάσου λίγο να σκεφτώ
και για φαγάκια άλλα.

Η κοιλιά μου γουργουρίζει,

από Κ ο κεφτές αρχίζει.
Και το σίγμα καλό είναι:
μια σουπίτσα που αχνίζει.

Στ’ αλήθεια δυσκολεύομαι

ποιο γράμμα προτιμάω;
Το Ψ που αρχίζει το ψωμί;
Μανούλα μου, πεινάω!!!

ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΟΛΙΟΥ

Τα γράμματα ψάχνω να βρω

στο περιβόλι της γιαγιάς
νάρκισσους έχει από νι
κι ένα δεντράκι νεραντζιάς

Βιολέτες και βασιλικούς

που από βήτα αρχίζουν
τα λάχανα και οι λεμονιές
λάμδα, λουλούδια ανθίζουν

Κι εκείνη η ροδακινιά

κι η τρίκλωνη ροδιά της
με ρο γεμίζω το χαρτί
με ρόδια η ποδιά της.

ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΩΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ

Από Φι αρχίζει ο Φόβος

και μονάχα τον νικά
όποιος ξέρει πως παλεύει
για μεγάλα ιδανικά

Είναι το Θήτα του Θυμού
που το άδικο γεννάει

μα και το θάρρος που η ζωή
συνέχεια μας ζητάει

Από Χι θα αρχίζει εκείνη

η ατέλειωτη Χαρά
που θα νιώθει η καρδιά μας
όταν έρθει η Λευτεριά.

 Κ- όπως ΚΑΛΟΣΥΝΗ

Εγώ το Κάπα προτιμώ
που αρχίζει η Καλοσύνη
που όλοι αν  έχουμε, η γη
παράδεισος θα γίνει

Από Κάπα το Κουράγιο
πούχε μέσα στην καρδιά
ο Κανάρης πολεμώντας
με αναμμένα τα δαδιά

Κάπα στου Καραϊσκάκη 
το όνομα το ιερό
Κάπα και ο Κολοκοτρώνης
της Ελλάδας το θεριό.



ΠΑΠΑΔΑΣΚΑΛΟΣ

Εύγε παιδιά μου! και ποτέ,
ποτέ να μην ξεχνάτε:
τη γλώσσα την ελληνική
με αγάπη να φυλάτε!