(διασκευή από παραδοσιακούς μύθους)
Πρόσωπα: Γέρος, Γριά, Κοπέλα και Καλικαντζαράκια)
Πράξεις: Πρώτη: Το Δέντρο των Καλικάντζαρων κάτω από τη Γη
Δεύτερη: Στη χωριάτικη κουζίνα
Τρίτη:Στον χωριάτικο δρόμο τη νύχτα
Τέταρτη: Πίσω στο Δέντρο τής Γης
(Βρισκόμαστε στο βάθος της Γης. Στο κέντρο ένας κορμός που οι καλικάντζαροι πριονίζουν τραγουδώντας. Ο κορμός κοντεύει να κοπεί. Την πρώτη στροφή την τραγουδούν όλοι μαζί, τις άλλες τις μοιράζονται )
ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΙ:
Χρίτσι χρίτσι χρίτσι χριτς
Το δέντρο κόβουμε της Γης
Για να τσακιστεί να πέσει
Γιατί έτσι μας αρέσει
Βαθιά βαθιά κάτω στη γη
Όπου άνθρωπος δεν έχει μπει
Ζούνε πλάσματα αστεία
Πονηρά μα και γελοία
Είμαστε καλικαντζάροι
Και το λέμε με καμάρι
Πειραχτήρια διαβολάκια
Με ουρά και κερατάκια
Ζούμε κάτω από τη Γη
Μια υπόγεια ζωή
Είμαστε τρελοπαρέα
Και γι αυτό περνάμε ωραία
Όλη μέρα η Γη γυρίζει
Κι ένα δέντρο τη στηρίζει
Μα εμείς το πελεκάμε
Το τσακίζουμε ,το σπάμε!
Μα λιγάκι πριν να πέσει
Ο κορμός και καταρρεύσει
Λίγο πριν τα Θεοφάνεια
Βγαίνουμε στην επιφάνεια
Σ’ όποιο σπίτι μέσα μπούμε
Τους ανθρώπους τυραννούμε
Ό,τι πιάνουμε το σπάμε
Το διαλάμε, το σκορπάμε
Μπαίνουμε απ’ την καμινάδα
Τρώμε τη μακαρονάδα
Τενεκέδες κοπανάμε
Κουραμπιέδες μασουλάμε.
Μμμμ! Μυρίζω κουραμπιέδες
πεντανόστιμους μεζέδες
Άστε τα πριόνια, πάμε!
Τα Χριστούγεννα γλεντάμε!
(Παρατάνε τα πριόνια και φεύγουν κεφάτοι, αφήνοντας τον κορμό μισοκομμένο)
( Σε μια χωριάτικη κουζίνα. Μπαίνουν οι Καλικάντζαροι και με φωνές και φασαρία τα κάνουν όλα άνω κάτω- με τη συνοδεία τρελής μουσικής. Όταν ακούνε τον Γέρο να έρχεται σταματάνε)
ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΙ:
Δείτε, έρχεται ένας γέρος
Άστε τα όλα κατά μέρος
Μπρος, τα όργανα όλοι πάρτε
Και στιγμή μη σταματάτε
Με το γέρο θα γελάμε
Κι όταν τα όργανα χτυπάμε
Είτε θέλει, είτε δε θέλει
Θα χορεύει τσιφτετέλι
Κι αν τα πόδια του πονάνε
Κι αν τα κόκαλά του σπάνε
Δεν μπορεί να μη χορεύει
Τούτη η μουσική μαγεύει.
( Οι καλικάντζαροι-κρυμμένοι- βαράνε ντέφια και τύμπανα. Ο Γέρος χοροπηδά αγκομαχώντας και βογκώντας. Μόλις μπαίνει η γριά, τα όργανα σταματούν, σταματά και ο γέρος ξεφυσώντας. Η Γριά κοιτάζει γύρω τον χαμό και βάζει τις φωνές, νομίζοντας πως τα έκανε ο Γέρος)
ΓΡΙΑ:
Πώ πω πω τι συμφορά
Πάει το λάδι, παν τα αβγά
Μα τι κάνεις εδώ πέρα
Μπεκροπίνεις όλη μέρα;
Μωρέ τάχεις κοπανήσει
Και το γλέντι έχεις στήσει;
Άξιος δεν είσαι για δουλειά
Μόνο χορό και τεμπελιά
ΓΕΡΟΣ:
Ουφ, τι έπαθα γριά μου!
Αχ, πονάει η κοιλιά μου
Ντέφια γύρω ακουγόνταν
Και τα πόδια μου κουνιόνταν
Αχ, θα τρελαθώ ο καημένος
Μα δεν είμαι μεθυσμένος
Κάποιοι άλλοι τόχουν κάνει
Και με έχουνε ξεκάνει
Άχου, πόσο υποφέρω
Ποιοι τα κάνανε δεν ξέρω
Άμα όμως τους τσακώσω
Ξύλο πούχω να τους δώσω!
(Ακούγεται ένα φτέρνισμα από τα κρυμμένα καλικαντζαράκια κι έτσι τα ανακαλύπτουν οι γέροντες)
Νάτα! Βρε παλιοκαλικαντζάρια
Σκανταλιάρικα σκαθάρια
Τώρα θα σας κανονίσω
Τον ποπό θα σας μαυρίσω
( Ο γέρος και η γριά κυνηγούν με σκούπες και κουτάλες τα καλικαντζαράκια που τρέχουν να γλυτώσουν)
(Σε δρόμο επαρχιακό. Νύχτα. Οι καλικάντζαροι
συναντούν μια κοπέλα που κρατά φαναράκι. Πετάγονται μπροστά της ξαφνικά και την τρομάζουν)
ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΙ
Κόρη, κόρη, για πού
πας;
Γιατί δε μας χαιρετάς;
ΚΟΠΕΛΑ
Για το σπίτι μου
πηγαίνω
Βιάζομαι, δεν
προλαβαίνω
ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΙ
Θα σε πάρουμε στη γη μας
Για να παντρευτείς μαζί μας
ΚΟΠΕΛΑ (σκέφτεται με πονηριά πώς να τους αποφύγει)
Μα… χωρίς το νυφικό
Καλέ πώς θα
παντρευτώ;
(Φεύγουν και πριν
αυτή μπορέσει να το σκάσει γυρίζουν γρήγορα με ένα νυφικό)
ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΙ (τής δείχνουν το νυφικό)
Θα σε πάρουμε στη γη
μας
Για να παντρευτείς
μαζί μας
ΚΟΠΕΛΑ (παίρνει το νυφικό και το εξετάζει)
Α, ωραίο το φουστάνι
Όμως θέλω και
στεφάνι…
(Οι καλικάντζαροι φεύγουν και πριν προλάβει να φύγει η κοπέλα γυρίζουν αμέσως με ένα στεφάνι)
ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΙ (τής δίνουν το στεφάνι)
Θα σε πάρουμε στη γη
μας
Για να παντρευτείς
μαζί μας
(Η κόρη, προκειμένου να κερδίσει χρόνο και να το σκάσει αρχίζει να παραγγέλνει διάφορα και οι καλικάντζαροι πάνε κι έρχονται κουβαλώντας τις παραγγελιές
της)
ΚΟΠΕΛΑ
Ναι, μα θέλω και
στολίδια
Αλυσίδες, δαχτυλίδια… (τής φέρνουν)
Θέλω… και καλά γοβάκια… (τής φέρνουν)
Και …κολιέ και …βραχιολάκια…(τής φέρνουν)
Θέλω και …
(Ακούγεται ξαφνικά ο
κόκορας και οι καλικάντζαροι τρέχουν να φύγουν αλαφιασμένοι γιατί φοβούνται τον ήλιο.)
ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΙ
Ουιιιι! Βγήκε ήλιος, Θα μας κάψει
Και φωτιές θα μας ανάψει
Άντε, όλοι σας τροχάδη
Να σωθούμε στο
σκοτάδι!
( Η κοπέλα
γελαστή παίρνει τα δώρα και φεύγει)
( Πίσω στα βάθη της Γης ο κορμός έχει γίνει πάλι ολόκληρος. Τα καλικαντζαράκια επιστρέφουν άκεφα, με τσιρότα και επίδεσμους. Και δε φτάνουν οι ταλαιπωρίες τους, βλέπουν και τον κορμό ξανά ολόκληρο!)
ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΙ:
Μέρες δώδεκα γλεντάμε
Κι ύστερα ξαναγυρνάμε
Όταν έρθουνε τα Φώτα
Ο κορμός είναι σαν πρώτα
Κάναμε τις σκανταλιές μας
Κάναμε τις διαβολιές μας
Τώρα πια ξαναγυρνάμε
Στο υπόγειό μας πάμε
Πάμε, ελάτε βρε παιδιά
με κουράγιο στην καρδιά
τον κορμό να πριονίσουμε
και τη Γη να τη γκρεμίσουμε...
Άντε πάλι στα πριόνια
Όπως τόσα τόσα χρόνια
Τώρα όμως μουτρωμένα
Γιατί είμαστε δαρμένα…
(Πριονίζουν και τραγουδούν όλοι μαζί, αλλά αυτή τη φορά ξεψυχισμένα)
Χρίτσι χρίτσι χρίτσι χριτς
Το δέντρο κόβουμε της Γης
Για να τσακιστεί να πέσει
Γιατί έτσι μας αρέσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου