ΦΡΟΣΩ ΧΑΤΟΓΛΟΥ: Ο Διάδοχος της Φάρμας (μουσικο-θεατρικό)

Η παράσταση παίχτηκε για τους μαθητές ενός Ωδείου.
 Τα παιδιά έπαιζαν μαζί με το δάσκαλό  τους κομμάτια από το βιβλίο "Animali Domestiki" - πιάνο για 4 χέρια.
Το μουσικό κομμάτι κάθε ζώου, καθώς και το ποίημα, αποτυπώνει και τον χαρακτήρα του, το "σκοπό" του -μουσικό και υπαρξιακό.





ΠΡΟΣΩΠΑ: Ο Αφέντης και τα 10 ζώα: Λαγός, Γουρούνι, Σκύλος,  Γάτα, Πάπια, Κότα, Αγελάδα, Κατσίκα, Άλογο, Γαϊδούρι.

( Στάβλος. Άχυρα, αξίνες και τσουγκράνες, ζυγαριές. Ακούγονται απόμακροι χαρακτηριστικοί ήχοι Φάρμας – φωνές ζώων, τρακτέρ.

Οι ήχοι παύουν.  Ακούγεται ο χαρακτηριστικός ήχος από τα πηδήματα του Λαγού που μπαίνει πρώτος και κοιτάζει τον άδειο χώρο παραξενεμένος. Τριγυρίζει αμήχανος ώσπου να βρει κάπου να σταθεί. Σύντομα, ακούγεται η φωνή του Γουρουνιού, που εμφανίζεται αργοκίνητο και βαριεστημένο, πλησιάζει και χαιρετά το Λαγό. Το γάβγισμα του Σκύλου προηγείται της εμφάνισής του, η οποία γίνεται με ένταση και διασαλεύει τη μέχρι τώρα γαλήνη. Με νευρικές κινήσεις, γεμάτες ωστόσο με αυτοπεποίθηση,  πλησιάζει τα δυο ζώα. Με τη γλώσσα του σώματος και ψιθύρους πιάνουν κουβέντα μεταξύ τους, ώσπου να ακουστεί η φωνή της Γάτας, οπότε στρέφουν το πρόσωπο προς  στην είσοδο. Η Γάτα,  ευλύγιστη και ναζιάρα, τους πλησιάζει και προκαλεί το θαυμασμό τους με τη ρυθμική της κίνηση. Από κοντά εμφανίζεται η Πάπια, κουνιστή και λυγιστή, γεμάτη φιλαρέσκεια, και στη συνέχεια η Κότα, κουβαλώντας τα αβγά της, που με φροντίδα τα εναποθέτει κάπου και κάθεται αμέσως να τα κλωσήσει. Η συντροφιά έχει μεγαλώσει, οι ψίθυροι δυναμώνουν, μια αγωνία πλανάται στην ατμόσφαιρα. Ακούγονται και μπαίνουν μαζί η Αγελάδα, κουρασμένη, πιάνει το κεφάλι σα νάχει πονοκέφαλο, η Κατσίκα, μασά τσίχλα, φλυαρώντας και κουτσομπολεύοντας τον ένα και τον άλλο, και το όμορφα στολισμένο Άλογο, που αντιδρά σε αυτά που λέει η Κατσίκα με ηχηρό γέλιο. Η συνάθροιση έχει γίνει πλέον θορυβώδης, έτσι που κανείς δεν δίνει σημασία στο Γάιδαρο, ο οποίος,  τελευταίος και σιωπηλός, μπαίνει και κάθεται μόνος, παράμερα.

Τα ζώα είναι χωρισμένα σε παρέες ,που όμως αλλάζουν σύνθεση καθώς, κινούνται ανήσυχα και ρωτούν το ένα το άλλο, προσπαθώντας να καταλάβουν τι συμβαίνει. Κανένα δεν φαίνεται να γνωρίζει το λόγο αυτής της έκτακτης συγκέντρωσης. Όλα όμως νιώθουν πως πρόκειται για κάτι σοβαρό. Κάπου κάπου, ανάμεσα στις χαρακτηριστικές φωνές των ζώων, ξεχωρίζουν σκόρπιοι διάλογοι:

ΛΑΓΟΣ: Μα, τι συμβαίνει;

ΓΑΤΑ: Δεν έχω ιδέα!

ΑΛΟΓΟ: Ελπίζω να μην είναι κάτι άσχημο…

ΚΟΤΑ: Αφήσαμε και τις δουλειές μας…

ΣΚΥΛΟΣ: Σίγουρα είναι κάτι πολύ σοβαρό.

ΠΑΠΙΑ: Μα τόσο ξαφνικά και βιαστικά…

ΓΟΥΡΟΥΝΙ: Ας κάνουμε υπομονή

ΑΓΕΛΑΔΑ: Τι να μας θέλει ο Αφέντης;

ΚΑΤΣΙΚΑ: Τι να συμβαίνει;

Ώσπου ακούγονται τα βήματα του Αφέντη. Αργά, βαριά. Στο στάβλο επικρατεί ησυχία. Με αγωνία όλα τα πρόσωπα στρέφονται στην πόρτα.  Σχεδόν ακούγονται τα καρδιοχτύπια τους. Σε λίγο προβάλλει  ο Αφέντης. Είναι γέρος, κουρασμένος, στηρίζεται πάνω σε ένα μπαστούνι, φορά ένα φθαρμένο καπέλο και κουβαλά έναν κουβά. Δεν μιλά. Κοιτάζει τα ζώα  με ένα βλέμμα θλιμμένο μαζί και τρυφερό. Όλα, ένα ένα. Κάθεται σε ένα δεμάτι άχυρα αφήνοντας έναν αναστεναγμό.

Έχει γεράσει. Έχει κουραστεί και σκοπεύει να αφήσει τη δουλειά στη φάρμα. Θέλει να αφήσει όμως κάποιον που θα τον διαδεχτεί. Κάποιο από τα ζώα. Η Φάρμα τούς ανήκει. Έχουν όλα τους δουλέψει σκληρά και το δικαιούνται. Μα αρχηγός πρέπει να μπει εκείνος που θα έχει το σωστό ΣΚΟΠΟ, ώστε να  οδηγήσει τη Φάρμα στην ευημερία.  Κι αυτό θέλει να ακούσει σε αυτή τη συγκέντρωση πριν πάρει την απόφασή του. Τα κάλεσε γιατί θέλει να ακούσει από τα ίδια, ποιος θα είναι ο στόχος τους στην περίπτωση που θα αναλάβουν τη Φάρμα. Ποιος είναι ο σκοπός που το κάθε ζώο θέτει στη ζωή του, ο ίδιος αυτός σκοπός που θα προβάλλει και στη δράση του στη Φάρμα εφόσον αναλάβει την αρχηγία. Όταν ακούσει όλους προσεκτικά, τότε θα σκεφτεί και θα αποφασίσει ποιος θα τον διαδεχτεί.

Αφήνει τον κουβά και κάθεται. Μιλά αργά, σοβαρά, αποφασιστικά. )

 

ΑΦΕΝΤΗΣ

Εγώ παιδιά μου γέρασα,

δεν θέλω να δουλεύω

Κι ανάμεσα σ’ όλους εσάς

το διάδοχο γυρεύω

Το ξέρετε όλοι σας καλά

πόσο σας αγαπώ

κι αφού παιδιά δεν έκανα

παιδιά μου εσάς θαρρώ.

Χρόνια πολλά στη φάρμα

μαζί έχουμε δουλέψει

για να γενεί καλύτερη

και για να προοδεύσει.

Γι’ αυτό και τώρα φεύγοντας

σε σας θα την αφήσω

και ποιος θα είναι αρχηγός

θέλω να  αποφασίσω

Αυτό που μ’ ενδιαφέρει

ν’ ακούσω προπαντός

είναι του καθενός σας

ποιος είναι ο ΣΚΟΠΟΣ.

(Συλλαβίζει αργά τη λέξη: ΣΚΟ- ΠΟΣ, η οποία έχει διφορούμενη έννοια που δηλώνει και μουσικό και υπαρξιακό σκοπό. Τα ζώα τον ακούν προσεκτικά, με αφοσίωση και σεβασμό στο βλέμμα. Δεν έχει άλλα να τους πει. Κάθεται κουρασμένος πάνω σε ένα σαμάρι που βρίσκεται στη μέση του στάβλου, έτοιμος να ακούσει τις ομιλίες των παρευρισκομένων με ενδιαφέρον.

Πρώτος, σηκώνεται ο Λαγός. Βγαίνει μπροστά στην ομήγυρη. Μιλά γρήγορα, με σιγουριά, με άγχος, μοιάζει να θέλει πολλά να πει, πολλά να κάνει τώρα αμέσως.)

ΛΑΓΟΣ

Εγώ! Εγώ πρώτος θα πω

ποιος είναι ο Σκοπός μου.

Για μένα η ταχύτητα

είν’ η αρχή του κόσμου.

Στη Φάρμα όλα γρήγορα

θάθελα να πηγαίνουν

κι όλα τα ζώα να μπορούν

εμάς να προλαβαίνουν.

Σας το λέω ξεκάθαρα,

πως θέλει γρηγοράδα,

αλλιώς παιδιά η Φάρμα μας

θα καταντήσει… Ελλάδα!

Σα να σου παίζουν μουσική

χασαποσέρβικο γοργό

κι εσύ να το χορεύεις

ένα ταγκό αργό…

(Σχόλια και φωνές ακούγονται. Κάποιοι δείχνουν να συμφωνούν, άλλοι όχι. Το Άλογο χαχανίζει. Η Πάπια χειροκροτά με νάζι και τσιρίζει, αλλά δεν φαίνεται να ξέρει γιατί. Ο Αφέντης κάνει νόημα να σωπάσουν.  Ο Λαγός πηγαίνει στη θέση του. Από απέναντι σηκώνεται αργά, βαριεστημένα το  Γουρούνι και πλησιάζει στο βήμα. Μιλά βαριά, μάγκικα)

ΓΟΥΡΟΥΝΙ

Όχι, Λαγέ, δεν συμφωνώ,

δεν το καταλαβαίνω.

Εγώ με τον αργό  ρυθμό

όλα τα προλαβαίνω.

Η ήρεμη η θάλασσα

κάνει καλό στον Ναύτη.

Άλλωστε, αυτός που βιάζεται,

το ξέρετε, σκοντάφτει!

Μη βιάζεστε! Σκεφτείτε το:

το άγχος όλοι λεν

πως βλάπτει την υγεία μας

Πρέπει να είστε …ΖΕΝ.

Γι αυτό και τα Γουρούνια

θα φέρουμε στη Φάρμα

χαλάρωση, γαλήνη

και ένα ωραίο… Κάρμα!

(Ακούγονται σιγανά σχόλια, αδιευκρίνιστα. Η Αγελάδα μουγκρίζει σα να συμφωνεί, ή σα να δυνάμωσε ο πονοκέφαλός της. Η Πάπια χειροκροτά με προθυμία. Πριν καλά καλά το Γουρούνι καθίσει στη θέση του, σηκώνεται ο Σκύλος. Με επιβλητικό παράστημα, με φωνή που μοιάζει ήδη να εξουσιάζει, σίγουρος και αποφασισμένος, πηγαίνει στο βήμα και  μιλά αργά και με στόμφο, σα να νουθετεί)

ΣΚΥΛΟΣ

Άλλος πάει αργά,

κι άλλος με γρηγοράδα

Μα κείνο που χρειάζεται

είναι η εξυπνάδα!

Ο αρχηγός της Φάρμας μας

πρέπει νάχει μυαλό

και , όπως όλοι ξέρετε,

αυτός, είμαι Εγώ!

( τον διακόπτουν αποδοκιμαστικές φωνές. Αυτός όμως συνεχίζει απτόητος. Ο Αφέντης κάνει νόημα για ησυχία)

Εμείς οι Σκύλοι έχουμε

ισχύ και εξυπνάδα

τη Φάρμα θα εξαπλώσουμε

πιο πέρα απ’ την κοιλάδα

Γιατί από τον Άνθρωπο

πήραμε τη σοφία:

κόλπα, ρεμούλες και κλεψιές,

θέλει η εξουσία.

( Εκτός από την Πάπια που χειροκροτεί με θέρμη και κοιτά το Σκύλο με λάγνο βλέμμα, όλα τα άλλα ζώα φαίνονται να δυσαρεστούνται με την καυχησιά του Σκύλου και να τον αποδοκιμάζουν. Το Γουρούνι κουνά το κεφάλι. Η Κατσίκα χειρονομεί έντονα. Ο Σκύλος δεν χάνει την σιγουριά του και καμαρωτός επιστρέφει στη θέση του. Από την άλλη μεριά του στάβλου εμφανίζεται η Γάτα, που τον κοιτάζει ειρωνικά, καθώς παίρνει τη θέση του στο βήμα.  Μιλά αργά, συριστικά, κοιτώντας την ίδια στιγμή εξεταστικά κάθε έναν ακροατή, σαν να θέλει να μαγέψει με το βλέμμα της τα ζώα.)

ΓΑΤΑ  

Σ’ αυτό πού’πε ο Σκύλος

η Γάτα διαφωνεί

(δείχνει αυτάρεσκα τον εαυτό της)

Μα… δείτε τον, δεν είναι

απότομος πολύ;

(Δείχνει υποτιμητικά το Σκύλο)

Θέλει ευελιξία

να έχεις στη ζωή

κι η Φάρμα θα προκόψει

με τάκτ, κι υπομονή.

Αυτός που είναι αρχηγός,

στο νου του αν κάτι βάζει

δεν πρέπει νάναι «κάθετος»,

θέλει και λίγο …νάζι.

Στρίψε από δω, στρίψε από κει

κούνησε την ουρά σου,

γιατί ευθεία αν θα πας

τοίχο θα βρεις μπροστά σου!

( Ο Σκύλος διαμαρτύρεται, η Πάπια, φυσικά, χειροκροτεί απερίσκεπτα, φλερτάροντας το Σκύλο.  Η Κότα κακαρίζει, αλλά κανείς δεν ξέρει αν λέει τη γνώμη της ή αν είναι για τα αβγά που κλωσά. Η Γάτα, κουνώντας την ουρά, κάθεται στη θέση της. Το «βήμα» παραμένει για λίγο κενό. Όλοι κοιτάζονται μεταξύ τους.  Ξαφνικά η  Πάπια πετάγεται όλο χαριτωμενιά και παίρνει το λόγο.)

ΠΑΠΙΑ

Α! Η σειρά μου είναι καλέ.

Για κάτσε λίγο να σκεφτώ…

Κοιτάξτε, σας αρέσει,

ετούτο που φορώ;

(Κάνει μια φιγούρα στρέφοντας γύρω από τον εαυτό της κουνιστή και λυγιστή. Όταν βλέπει ότι κανείς δεν ανταποκρίνεται, έχουν μείνει με ανοιχτό στόμα, ξεροβήχει, κοκκινίζει, συνέρχεται)

Λοιπόν… Α, ναι, θυμήθηκα!

Στο τέλος κάθε Μάρτη

προτείνω εδώ στη Φάρμα μας

να κάνουμε …BEACH party!

(  Τα υπόλοιπα ζώα απορούν, πιάνουν το κεφάλι τους. Ακούγεται σχόλιο: «Μα, τι λέει;». Ο Αφέντης χαμογελά. Η Πάπια συνεχίζει απτόητη)

Η Φάρμα θέλει στόλισμα

ποτίστρες πιο μεγάλες

και στο μεγάλο το παχνί

να μπούνε disco- μπάλες!

Πρωί και βράδυ μουσική

γλέντι, τραγούδι και χαρά

διώξτε σκοτούρες, ακεφιές

η Φάρμα θέλει ξεγνοιασιά!

(Ενθουσιασμένη χειροκροτά τον εαυτό της, κάνει φιγούρες και δεν λέει να αφήσει το «βήμα», ενώ τα ζώα γελούν και τη σχολιάζουν ειρωνικά. Το Άλογο χαχανίζει δυνατά. Η Πάπια αναγκάζεται να επιστρέψει στη θέση της, όταν ανεβαίνει η Κότα. Δίχως να σηκωθεί, σέρνει το σώμα της ενώ συνεχίζει να κλωσά, με σοβαρότητα και ύφος αυστηρό)

ΚΟΤΑ

Για το μέλλον της Φάρμας μας

θα πω κι εγώ μια γνώμη

μα θα μιλάω καθιστή

γιατί κλωσάω- συγγνώμη

Μέσα στη Φάρμα διάφορα

γίνονται γεγονότα

Ακούστε τι έχει να σας πει

γι αυτό μία Μεγάλη Κότα

Ο καθένας από μας

να κοιτάει τη δουλειά του

κι αν γίνεται αναστάτωση

να κάθεται στ’ αβγά του!

Κι αφού για κάθε μια δουλειά

χρειάζεται προσωπικό

να πολλαπλασιαζόμαστε

είναι σημαντικόκόκόκό!

(Δείχνει με νόημα τα αβγά της και με προσοχή  αποχωρεί καθώς κάθεται πάλι γρήγορα πάνω τους. Τα σχόλια των άλλων ζώων με υπονοούμενα δεν την πειράζουν, είναι σίγουρη για την άποψή της. Οι Πάπιες… όλο χαρά χειροκροτούν ούτως ή άλλως.  Όταν σηκώνεται η Αγελάδα να μιλήσει, όλοι ησυχάζουν, δείχνουν ένα σεβασμό, τουλάχιστον στο εκτόπισμά της. Μιλά αργά.)

ΑΓΕΛΑΔΑ

Χαράματα σηκώνομαι.

Το γάλα για να βγει

χρειάζεται, να ξέρετε,

δουλειά και προκοπή

(Ξαφνικά, πιάνει το κεφάλι της, έτοιμη να σωριαστεί. Η Πάπια τρέχει κοντά της. Ψίθυροι ανησυχίας ακούγονται, ώσπου η Αγελάδα ξαναβρίσκει τις δυνάμεις της.)

Συγγνώμη φίλοι μου καλοί

ένιωσα μια ζαλάδα

Χρειάζεστε υπομονή.

όταν μιλά Αγελάδα.

Με δουλειά και επιμονή,

μια γερή παραγωγή

κι εξαγωγές πολλές,

μέρες θάρθουνε καλές.

Η Φάρμα μας χρειάζεται

παχιές νάναι οι αγελάδες

γιατί αν γίνουμε ισχνές,
θε να μας βρουν μπελάδες.

(Όταν κατεβαίνει από το βήμα όλοι τη χειροκροτούν με σεβασμό και υποστήριξη. Η Πάπια φωνάζει «μπράβο!» γιατί απλά της άρεσε το δράμα. Η Κατσίκα, αφού σχολίασε στο Άλογο, που με τη σειρά του χασκογέλασε, σηκώνεται. Σκουπίζει τα χέρια της που είναι ιδρωμένα από το άγχος. Ανοίγει το στόμα να μιλήσει, αλλά θυμάται ξαφνικά ότι έχει τσίχλα.)

ΚΑΤΣΙΚΑ

Σταθείτε λίγο, μια στιγμή,

την τσίχλα μου να φτύσω

 (Βγάζει την τσίχλα από το στόμα και συνεχίζει σα να μιλά στον εαυτό της, πιάνοντας το πηγούνι)

και ευτυχώς που πρόλαβα

το γένι να ξυρίσω!

(Ξεροβήχει και παίρνει πόζα.  Τώρα επιτέλους θα μιλήσει επί του θέματος)

Δε χρειάζεται καλέ

νάσαι μηρυκαστικό

όλοι το γνωρίζουνε

δεν είναι μυστικό.

Έχει παγίδες η ζωή

να προσέχεις πού πατάς.

Μα, αν σου τύχουνε στραβά

άκου φίλε, μη μασάς!

Όποιος είναι οργανωμένος

στη ζωή του πετυχαίνει

Συνέπεια και πρόγραμμα

κι όλα τα προλαβαίνει.

(Η Πάπια είναι η μόνη που χειροκροτά. Τα υπόλοιπα ζώα μοιάζουν αδιάφορα. Σκουπίζοντας ξανά τα ιδρωμένα της χέρια  πάνω της, η  Κατσίκα γυρίζει στη θέση της. Το  Άλογο της δίνει συγχαρητήρια και στη συνέχεια ανεβαίνει και αυτό στο «βήμα» με χάρη.)

ΑΛΟΓΟ

Καλά, νιώθω υπέροχα!

Τι όμορφη η ζωή

Τη Φάρμα μας λατρεύω

κι εσάς όλους μαζί!

Αγάπη μόνο φίλοι μου

αυτός είναι ο σκοπός μου

όπου γυρίσω τη ματιά

αγάπη βλέπω εμπρός μου.

Άλλοι θέλουν ταχύτητα,

άλλοι νοημοσύνη,

όμως εμείς τα άλογα,

ζητάμε καλοσύνη!

Μετά από μέρα δύσκολη

σαν έρθει η βραδιά,

πως δεν πειράζει σκέφτεσαι

και λές: Καλή καρδιά!

(Με ένα καλοσυνάτο χαμόγελο τους χαιρετά και κάθεται. Όλοι το χειροκροτούν, είναι ένα συμπαθέστατο ζώο. Αρκετοί το συγχαίρουν. Φαίνεται πως τελείωσαν οι ομιλίες.  Το Αφεντικό κάνει να σηκωθεί για να πάρει το λόγο, όταν εμφανίζεται ο Γάιδαρος από το βάθος. Ακούγονται ψίθυροι: «Σσς, ο Γάιδαρος… Τον ξεχάσαμε… Μα πού ήταν;…» Το Αφεντικό ξανακάθεται στη θέση του. Ο Γάιδαρος μιλά με ύφος χαμένο και βαριεστημένο, σαν από αλλού φερμένος)

ΓΑΪΔΑΡΟΣ

Για να ξεκαθαρίσουμε:

Δεν θέλω εξουσία

Για δύναμη δεν νοιάζομαι

ούτε για ευζωΐα.

Όλα στον κόσμο μάταια.

Και, πώς να σας το πώ;

Εγώ, είμαι ένας Γάιδαρος.

Δεν έχω καν σκοπό.

Έτσι όπως είμαι σήμερα

σχέδια, σκοπό δεν βάνω.

Μα μια ελπίδα έχω βαθιά

σαν φτάσω να πεθάνω.

Θαρθεί η μετεμψύχωση,

δεν θάμαι πια γαϊδούρι.

Θα είμαι κάποιος… Πρόεδρος

με ίδια μόνο μούρη.

(Τα ζώα μένουν άναυδα. Ούτε η Πάπια δε χειροκροτεί. Κοιτάζονται παραξενεμένα και δεν σχολιάζουν. Ο Γάιδαρος αδιάφορος για τους πάντες επιστρέφει στη γωνιά του με το κεφάλι σκυφτό. Για λίγο δεν κινείται και δεν μιλά κανείς. Κοιτάζουν γύρω, μήπως έμεινε και κανείς άλλος να μιλήσει. Όχι.

Ήρθε λοιπόν η στιγμή να μιλήσει ο Αφέντης. Ήρθε η στιγμή να πάρει το λόγο για να ανακοινώσει την απόφασή του. Δεν ακούγεται ο παραμικρός θόρυβος, όλοι αγωνιούν. Επικρατεί απόλυτη σιωπή, ο Αφέντης κοιτάζει γύρω του όλους στοχαστικά και αρχίζει να μιλά αργά στραμμένος προς το κοινό)

ΑΦΕΝΤΗΣ

Εγώ λοιπόν δεν μπόρεσα

έναν να ξεχωρίσω.

Μου είναι τόσο δύσκολο

μόνος να αποφασίσω

Υπάρχει άραγε κανείς

εκεί να τον ρωτήσω

από τα ζώα που μίλησαν

ποιον διάδοχο να αφήσω;

(Ζητά τη βοήθεια του κοινού, ζητά γνώμη, άποψη, ψήφο. Ίσως οδηγηθεί η συζήτηση σε κάποια προτίμηση - η οποία και θα είναι σεβαστή.  Τις προτιμήσεις του κοινού τα ζώα υποδέχονται με ανάλογα σχόλια- επευφημίες ή αποδοκιμασίες. Έτσι η Βαβέλ των απόψεων μεταφέρεται από τη σκηνή στην αίθουσα. 

Εάν η παρέμβαση του κοινού δεν οδηγήσει κάπου, εναλλακτικά, δίδεται η επόμενη κατάληξη)

ΑΦΕΝΤΗΣ

(προς  τα ζώα της Φάρμας)

Καθένας από όλους σας

έχει κι ένα σκοπό

και στη δουλειά του κάνει

αυτό που είναι σωστό.

Να λοιπόν τι κατάλαβα:

διάδοχος δεν χρειάζεται

αν ο καθείς το πόστο του

το σέβεται , το νοιάζεται

Έτσι, αν είμαστε μαζί

ΟΛΟΙ αγαπημένοι

τότε μονάχα η Φάρμα μας

θα είναι ευτυχισμένη.

Τα ζώα – εκτός από το μόνιμα απαθές Γαϊδούρι- δέχονται με χαρές και χειροκροτήματα την απόφαση του Αφέντη. Η συγκέντρωση τελειώνει με αγκαλιές και παρεΐστικες κουβεντούλες.

ΤΕΛΟΣ